Latifa Laâbissi en Antonia Baehr hebben dit nieuwe duo opgevat als een reeks heterogene sequenties, een hybride cabaret, een onconventionele collage met een Camp-esthetiek. Twee lichamen van verschillende vormen en maten, op sokken, twee concentraten van beelden en verschillende referenties vermengen hun respectieve vocabulaires. Laâbissi en Baehr verweven hun werelden in nummers die codes in twijfel trekken en grenzen doen vervagen - beurtelings buikdansers, minimalistische clubbers, cabarettrainers, een Laurel en Hardy komedieduo, een punkband zonder gitaren, cowboytrainers en anatomisten van het onreine.
De reusachtige kartonnen doos van decorontwerper Nadia Lauro doet tegelijkertijd dienst als schuilplaats, rekwisiet, podium en toneel. Als getuigen van een gefragmenteerde moderniteit onderzoeken hun lichamen brokstukken, herschikken ze houdingen, samplen ze symbolen, zingen ze gesaboteerde hymnes en ontwrichten ze verklaringen.
Latifa Laâbissi vermengt genres, reflecteert en herdefinieert formats en probeert met haar werk een meervoudig offfield op de scène te brengen; een antropologisch landschap waar verhalen, figuren en stemmen zijn uitgesneden en waar de tekens van de tijd doorheen sijpelen. Kaaitheater presenteerde haar stukken Adieu et Merci en de performance/ritueel La Nuit Tombe Quand Elle Veut, die ze samen met Marcelo Evelin creëerde.
Antonia Baehr is een performancekunstenaar, filmmaker en beeldend kunstenaar. Als choreograaf onderzoekt ze de fictie van de alledaagse performance en de fictie van het theater, aan de grenzen van wat ons definieert als mens.