In Record zingt een koor van Brusselse jongeren op een richel, een raam, een balkon. Zo balanceren ze op grenzen tussen wat de binnenkant van hun huis zou kunnen zijn en een buitenruimte.
Wanneer jongeren volwassen worden, ziet kunstenaar Francesca Grilli hen geconfronteerd met veel tegenstrijdige spanningen. Twee figuren vertegenwoordigen volgens haar die spanning het best, en vormen zo het uitgangspunt van Record. Aan de ene kant plaatst ze een Hikikomori, oftewel een Japanse jongvolwassene die zichzelf vrijwillig opsluit in hun kamer als vorm van rebellie tegen de buitenwereld. Aan de andere kant vinden we een stuntvrouw, wiens lichaam de zwaartekracht én de dood continu trotseert.
Meer dan een jaar lang was Grilli in gesprek met verschillende Hikikomori. Hun bekentenissen vormen de basis van de compositie van dit koor. Terwijl deze diverse groep Brusselse jongeren zingt, proberen ze zich als superhelden vast te houden aan hun wankele positie. Tussen terugtrekken en krachtig loslaten, herinnert de sfeer van de performance ons aan de angst om te vallen én aan een sterk verlangen naar wegvliegen.
Deze ambivalente spanning is vooral in een maatschappij waar falen een van de grootste taboes blijkt aanwezig in al die momenten in ons leven waarin we ons vasthouden aan een flinterdunne draad, ergens tussen twee dingen, twee beslissingen in. De voorstelling viert al die drempels, alle momenten van tegenspoed en vreugde, van gemengde gevoelens en verbijstering.
Performance 2
Sander Deckx
Zonderzeeër
21:00
NL, boventiteld EN
Performance
In Zonderzeeër, een performance geschreven en gespeeld door Sander Deckx, vraagt deze theatermaker zich af of opgaan in de massa mogelijk is voor wie niet op de massa lijkt. Of opgaan in de massa nodig of wenselijk is. Hoe je omgaat met een fanfare die de hele tijd achter je aanloopt. Welke invloed de blik van de ander op je heeft. Wat het verschil is tussen bekeken en gezien worden.
